Toen ik de mensen leerde kennen…..
Mijn moeder was vroeger een fervent spaarder van die ouderwetse spreuk tegeltjes. Er hingen er tientallen kris kras door het huis waarmee ik als kind het lezen van de woorden oefende. Hoewel bij de meesten de betekenis van de zinnen totaal langs me heen ging, was er één tegeltje wat er altijd uitsprong voor mij. Maar dat was niet om de woorden, maar om de kleine afbeelding in de linker onder hoek. De tekst die erop stond, hoewel bijna dagelijks aangehaald door mijn moeder en broer bij ons in huis, is nooit mijn lijftekst geworden. Ik was alleen maar gebiologeerd door dat plaatje………