De weg omhoog…….

Het was mijn eerste werkdag na drie weken vakantie. Uitgerust was ik allerminst, zoals het afgelopen jaar zo ongeveer het geval was geweest en daarom had ik die morgen vroeg al een huisartsafspraak ingepland voor eind die week. Ik had dat jaar de spreekkamer van de huisarts al vaker gezien dan in de rest van mijn leven het geval was geweest, maar ik bleef intens moe.  Ik had gehoopt uitgerust terug te komen van een heerlijke vakantie, maar zelfs een bergwandeling bleek voor mij niet haalbaar, ik was te moe……

Breekpunt

Aan mijn collega overhandigde ik een terugbel notitie op papier, en haar blik hield kort de mijne vast. Ze vroeg: ”gaat het wel?” Ik zakte neer op de stoel die het dichtst bij stond, het enige woord wat over mijn lippen kwam was “nee”, waarna ik vreselijk begon  te huilen.  Zeker anderhalf uur heb ik zo gezeten, terwijl stoppen met huilen een onmogelijke opgave was. Terwijl mijn collega na vijf minuten helder had dat ik naar huis moest, belde ze de teamleidster die op dat moment buiten de deur vergaderde. Er was paniek in de tent. Op dat moment namelijk  was ik de enige secretaresse die voor handen was, omdat mijn collega secretaresse in het ziekenhuis lag met longproblemen, en niet snel terug zou komen. Na lang overleg werd ik naar huis gestuurd met de mededeling dat ik maar een dagje moest gaan uitrusten. Of ik ook wilde laten weten of ik veilig was thuisgekomen…… Een dagje uitrusten bleek niet genoeg, maar dat zou later pas blijken.

Doodmoe

Hoe ik thuis gekomen ben weet ik niet meer. Hoe ik de trap beklom naar mijn bovenwoning, was niet anders dan hoe ik dat het afgelopen half jaar had moeten doen. In drie etappes, en telkens tussendoor even uitrustend op een tree. Het was rond het middaguur dat ik thuis op mijn bed ging liggen, ergens halverwege de avond werd ik wakker, nog steeds doodmoe.

Burn-out

Wat ik beschrijf is mijn eigen situatie van jaren geleden. De huisarts bevestigde die vrijdag mijn vermoeden. De diagnose was een fikse burn-out. Vanaf dat moment begon de weg omhoog voor mij. Ik heb ongeveer een half jaar nodig gehad om uit te rusten, te werken aan mezelf en mijn herstel en klaar te zijn voor de eerste stappen op de werkvloer. En nog een half jaar om weer volledig inzetbaar te zijn.  De “oude”  ben ik nooit meer geworden. En wat ben ik daar blij om.

Keuzes maken

Ik heb keuzes gemaakt die niet bepaald de makkelijkste waren. Ik heb gesprekken met een coach gevoerd om me te helpen de dingen duidelijk te krijgen die ik tot dan toe over het hoofd had gezien. Misschien wel willens en wetens het hoofd had geboden. Ik heb mezelf leren kennen en duidelijk gekregen waar ik de fout in ging. Kortom, ik ben er uit gekomen als een totaal herboren en volledig ander mens.

Een nieuwe start

Ik heb mijn Burn-out kunnen aangrijpen om oude patronen los te laten, om verantwoordelijkheden onder de loep te nemen en om heel veel ballast te lozen. Mijn burn-out heeft me gemaakt tot de mens die ik nu ben. Iemand met grenzen, grenzen die ik durf aan te geven vóórdat ze door anderen worden overschreden. En tot iemand die het zichzelf waard vind om haar eigen grenzen niet meer over te gaan en te luisteren naar de signalen van mijn lichaam vóórdat ze schreeuwend hoeven worden.

De signalen negeren

Dagelijks komen mensen in dezelfde situatie terecht. Dagelijks worden vele mensen gediagnosticeerd met een burn-out. Steeds vaker merken jonge mensen dat ze al langere tijd doodmoe zijn, Ze negeren deze signalen en lopen door omdat ze denken dat het zo hoort of wel weer over gaat. De redenen hiervan zijn zeer divers.  Hoog verantwoordelijkheidsgevoel, weinig zelfvertrouwen, oordelen over zichzelf. Hoge stressfactoren op de werkvloer, te weinig ontspanning hebben, denken dat het allemaal heel normaal is om geen tijd te durven nemen voor zichzelf. Heel veel ingrijpende life events na elkaar die allemaal grote stress opleveren.

Herkenbaar?

Herken je jezelf in wat je net hebt gelezen? Gun jezelf dan een proces waarbij je aan het werk mag gaan met dat waar je zo moe van wordt! Laat mij je, vanuit mijn eigen ervaring, helpen om duidelijk te krijgen waar de knelpunten liggen. We zoeken een blijvende oplossing voor de stress, de oververmoeidheid, de druk die jij jezelf oplegt en de verantwoordelijkheid die zo groot is en zo zwaar aanvoelt. Ga samen op weg met mij naar de nieuwe jij, want geloof me, het kan echt anders.  Neem vandaag nog contact met me op. En ga voor een nieuw leven, waarin je bevrijd wordt van “moeten” . Ik hoop dat je vandaag nog de beslissing kunt nemen dat je het waard bent om anders je leven te mogen gaan leiden, en dat we samen die weg omhoog voor jou kunnen gaan kiezen en de weg samen gaan lopen. Maak een afspraak voor een kennismakingsgesprek in mijn praktijk. Net als ik, kan ook jij die weg voor jezelf vinden. Tot snel.