Skip to main content

Tag: nieuwe start

Ervoor gaan…..

Druipend van de stromende regen staat ze voor mijn deur. Ik laat haar binnen, reik haar een handdoek aan onderweg naar mijn praktijkruimte en zorg in no time voor een flinke bak dampende thee. Ze begint uit zichzelf met de woorden: ”Ik wilde eigenlijk niet komen en afbellen, het regent zo hard………”. De rest van haar woorden verstomd….. Als ik haar aankijk, zonder verdere reactie, zegt ze……: ”Nou ja…..ik had eigenlijk een andere reden om niet te willen komen. Ik weet het gewoon echt niet meer. Het is één grote puinhoop en ik weet niet meer waar ik moet beginnen”.

Ontwarren

Daar ligt dan mijn grote uitdaging. Ik ben een ster in puinhopen ontwarren, rode draden zien, en verbanden leggen. Een half uur later zijn we bij de kern van haar probleem aangekomen. We bespreken wat voor haar een oplossing zou kunnen zijn en hoe ze daar heel concreet mee aan de slag kan gaan de komende weken. Ze is inmiddels aardig opgedroogd en lijkt ook opgelucht te zijn door deze “ontwarde puinhoop”. Als ik haar de vraag stel waarom het nou precies zo moeilijk was om toch naar deze afspraak te komen, is haar antwoord kort. “Ik wist gewoon niet meer of ik er nog wel voor wilde gaan. Ik had totaal geen overzicht meer en alles leek zwart”. Lachend vervolgt ze: ”Zelfs de lucht deed vandaag mee” en ze wijst met haar hoofd richting het raam waar alweer de harde slagregens tegenaan striemen. Het lijkt of de natuur haar zelfs een handje helpt, want een harde onweersklap volgt.

Lees verder

“Ik wil het zelf doen…….”

Wij mensen zijn geprogrammeerd om alles zelf te willen kunnen. Hulp vragen is voor velen daarom heel lastig en wordt uitgesteld tot het aller laatste moment. Dat is ook niet verwonderlijk als we bedenken dat het ons als kind zo wordt geleerd. Wie kent immers niet de uitdrukking “eerst zelf proberen” van je moeder, vader of  van de kleuterjuf uit je kindertijd. Ik doel dan op handelingen als het dichtdoen van knopen, het vastmaken van de rits van je jas of op het strikken van je veters. Allemaal dingen die we nu dagelijks zonder nadenken doen.  Ooit hebben we ze toch echt geleerd door de stimulatie het te proberen. Natuurlijk waren dan, als het je lukte, de complimenten niet van de lucht. Als kind ben je dan erg trots was op jezelf en op de zelf vastgemaakte veters.

Lees verder

Van hard naar hart

Ik heb nogal wat achter mijn kiezen zoals dat heet. Zonder daarover te klagen kan ik zeggen dat alles wat ik heb meegemaakt mij gemaakt heeft tot de persoon die ik nu ben. Ik had het van te voren niet zo kunnen bedenken. Het zou een scenario zijn geweest voor de meest onsamenhangende bioscoopfilm ooit waar vast veel mensen ademloos naar hadden kunnen kijken. Toch is het wel het draaiboek van mijn leven tot nu toe geweest waar elke scène een andere uitkomst had dan die ik van te voren had bedacht. En misschien lag daar wel juist de crux, dát ik alles van tevoren uitdacht en nooit ergens instapte met mijn hart.

Lees verder

De weg omhoog…….

Het was mijn eerste werkdag na drie weken vakantie. Uitgerust was ik allerminst, zoals het afgelopen jaar zo ongeveer het geval was geweest en daarom had ik die morgen vroeg al een huisartsafspraak ingepland voor eind die week. Ik had dat jaar de spreekkamer van de huisarts al vaker gezien dan in de rest van mijn leven het geval was geweest, maar ik bleef intens moe.  Ik had gehoopt uitgerust terug te komen van een heerlijke vakantie, maar zelfs een bergwandeling bleek voor mij niet haalbaar, ik was te moe……

Breekpunt

Aan mijn collega overhandigde ik een terugbel notitie op papier, en haar blik hield kort de mijne vast. Ze vroeg: ”gaat het wel?” Ik zakte neer op de stoel die het dichtst bij stond, het enige woord wat over mijn lippen kwam was “nee”, waarna ik vreselijk begon  te huilen.  Zeker anderhalf uur heb ik zo gezeten, terwijl stoppen met huilen een onmogelijke opgave was. Terwijl mijn collega na vijf minuten helder had dat ik naar huis moest, belde ze de teamleidster die op dat moment buiten de deur vergaderde. Er was paniek in de tent. Op dat moment namelijk  was ik de enige secretaresse die voor handen was, omdat mijn collega secretaresse in het ziekenhuis lag met longproblemen, en niet snel terug zou komen. Na lang overleg werd ik naar huis gestuurd met de mededeling dat ik maar een dagje moest gaan uitrusten. Of ik ook wilde laten weten of ik veilig was thuisgekomen…… Een dagje uitrusten bleek niet genoeg, maar dat zou later pas blijken.

Lees verder

Een nieuw begin

Een nieuw begin is oneindig in zijn mogelijkheden. Alles ligt open, niemand weet hoe het lopen zal. Langs onverwachte wegen komen kansen en op elk moment kan daar weer een andere kans aan worden toegevoegd. Het mooie van zo’n nieuw begin is dat je je eigen mogelijkheden niet helder hebt. Elke dag kan er zomaar weer iets gebeuren waardoor er ineens een extra optie ontstaat.

Lees verder